De column van...

Peter Brouwer   (21-08-2018)

Nog geen 3 jaren geleden zijn we verhuisd naar een woning, waar van alles moest gebeuren. We hadden in de woning een volledig verouderde heteluchtverwarming. Deze hebben we vervangen door een zeer goede HR ketel met vloerverwarming. Geen haar op ons hoofd dacht er toen over na om over te gaan op b.v. een warmtepomp. Zo denk je er goed aan te doen en na een jaar kwamen we tot de ontdekking, dat we het anders hadden moeten doen. Hadden we het beter kunnen weten?  Deels, we waren niet met de fossiele brandstoffen bezig zoals tegenwoordig, want de aardbevingen in Groningen waren minder in beeld, het klimaatakkoord was er nog niet. Zo zien we maar weer, het leven is voortdurend een proces van voortschrijdend inzicht, waarbij ervaringen uit het verleden het heden beïnvloeden.

Inmiddels ben ik sinds januari 2018 actief in het bestuur van de Energie Pioniers Noordoostpolder. Waarom ben ik actief voor deze coöperatie als vrijwilliger? In de eerste plaats, omdat ik in de positie ben als gepensioneerde om er tijd aan te besteden. In de tweede plaats, omdat ik uitdaging en zingeving nodig heb. Zingeving geeft het mij zeker, want ik ben mij bewust, dat ik in mijn leven aardig wat energie heb verbruikt en daarmede, zoals ze dat noemen, mijn voetafdruk van verbruik te groot is. Ik voel me mede verantwoordelijk om daar nog wat aan te doen, wat in mijn vermogen ligt, als erfenis voor volgende generaties. Dat doen we met een leuke en actieve club, allemaal onbaatzuchtig hun vrije tijd dienstbaar makend voor de Energie Pioniers Noordoostpolder.

Ik krijg regelmatig opmerkingen, of dit wel zin heeft, want : In het oosten van Europa of verder in Azië blijven ze zelfs volop stoken op kolen of in Afrika maken ze er letterlijk een potje van. Mijn overtuiging is, dat niets doen helemaal niet helpt. Ik geloof in vele handen maken licht werk en dat een kiezelsteen vele stenen tot rollen kan bewegen. Daarom zijn wij actief in onze polder, voor onze polder en door onze polder. Of te wel met elkaar houden we goed, waar de echte pioniers in en vlak na de 2^e Wereldoorlog zich voor ingezet hebben. Ik geloof er in, dat in het huidige politieke klimaat op wereldniveau we ons zo onafhankelijk mogelijk moeten maken.

Menigmaal krijg ik te horen, dat gas schoon is en voldoende aanwezig in Rusland of Amerika. Gas is inderdaad schoner dan stoken op olie of hout, maar levert nog steeds teveel aan CO₂ na verbranding. Gas uit Rusland, en dan de kraan dicht door de machthebber daar, als we iets zeggen, wat hen niet aan staat. Schaliegas uit de Verenigde Staten met een machthebber, die iedere dag iets anders roept en heffingen in stelt.

Kortom laten we het zelf doen in onze polder:

Zonnepanelen op daken of andere vernieuwende zaken. Let op! Er komt de komende jaren van alles aan. Wij zullen er zijn. Groene energie uit onze polder. Wij gaan er voor.